رادیاتور
چگونه از رادیاتور استفاده می شود؟
در سیستم گرمایش مرکزی که به آن گرمایش می گویند. در مکانی به نام موتورخانه وسایلی مانند دیگ، مشعل، پمپ و ... نصب می شود و حرارت به سیال میانی که می تواند آب باشد منتقل می شود سپس پمپ موتورخانه آب گرم را از طریق لوله کشی به داخل هدایت می کند. اتاق ها و وارد اتاق ها می شود. رادیاتور واقع در اتاق این شوفاژ گرما را به اتاق منتقل می کنند و در نتیجه دمای آب کاهش می یابد و آب از طریق لوله برگشت به موتورخانه می رود و به داخل دیگ هدایت می شود تا گرما را دوباره جذب کند و این چرخه بارها و بارها تکرار می شود.
چگونه شیر پایینی رادیاتور گرمایش را تنظیم کنیم؟
سه نوع شیر در رادیاتور گرمایشی وجود دارد و تنظیم شیر پایینی شوفاژ گرمایشی برای آزاد کردن آب گرم یا تخلیه رادیاتور هلدینگ صنایع برتر در فصل تابستان که هوا گرم است استفاده می شود. این شیرها به شیرهای زانویی رادیاتور نیز معروف هستند. و زمانی استفاده می شود که بخواهید دمای رادیاتور پنلی را تغییر دهید یا مدتی آن را متوقف کنید. هنگامی که شیر را می بندید، آب ورودی به بقیه رادیاتور سریعتر افزایش می یابد و گرمای بیشتری را حفظ می کند. بنابراین در محیط هایی که به حرارت کمتری نیاز است می توانید با این روش آن را کنترل کنید.
در تابستان شیر رادیاتور را ببندید
در برخی موارد ممکن است رادیاتور محل کار یا منزل شما حتی در تابستان گرم باشد. در این صورت یکی از رایج ترین راه های حل این مشکل بستن شیر پکیج رادیاتور هلدینگ صنایع برتر در فصل تابستان است. البته در صورت انجام تنظیمات صحیح نیازی به بستن شیر نیست.
عملکرد دریچه های پایینی رادیاتور
سوپاپ پایین رادیاتور پنلی برای تنظیم مقدار آب برگشتی به پکیج یا موتورخانه است که دست زدن و شناختن آن توسط شخصی امکان پذیر نیست، به همین دلیل برخی فکر می کنند این شیر کارکرد خاصی ندارد و آن را می بندند. . اگر این شیر برگشت رادیاتور برای راحتی بالانس رادیاتورها نصب شده باشد.
نحوه عملکرد دمای گرمایش
اصولاً در سیستم گرمایش مرکزی که از آب گرم استفاده می شود دمای آب خروجی از دیگ 180 درجه فارنهایت و دمای آب ورودی به دیگ که گرمای لازم را به اتاق منتقل کرده است 160 در نظر گرفته می شود. درجه فارنهایت؛ به عبارت دیگر اختلاف دمای آبگرم خروجی از دیگ و آب برگشتی از ساختمان برابر با 20 درجه فارنهایت است.
نحوه گرم شدن اتاق توسط رادیاتور هلدینگ صنایع برتر حرکت آزاد یا طبیعی است. هوای بالای رادیاتور پنلی معمولاً در اثر گرما سبک شده و به سمت بالا حرکت می کند و هوای سرد طرف مقابل جای آن را می گیرد و به همین ترتیب گردش طبیعی در جریان هوای اتاق ایجاد می شود و دمای تمام قسمت های اتاق بالا می رود و اتاق گرم می شود.
کاربرد رادیاتور
رادیاتور گرمایشی فاقد موتور و وسیله الکتریکی است، بنابراین دمای اتاق را نمی توان با شوفاژ گرمایش کنترل کرد. رطوبت نسبی اتاق را نمی توان کنترل کرد. اصولاً وقتی هوای اتاق گرم می شود، درصد رطوبت نسبی کاهش می یابد. به عبارت دیگر، رادیاتور گرمایش هلدینگ صنایع برتر رطوبت نسبی اتاق را کاهش می دهد. و با افزودن بخار به هوای اتاق، میزان رطوبت مورد نیاز انسان تامین شود.
به طور کلی در فصل زمستان می توان از رادیاتور گرمایشی در فضاهایی استفاده کرد که کنترل دما و رطوبت نسبی اهمیت چندانی ندارد. (البته دمای اتاق در سیستم رادیاتور آلومینیومی را می توان به راحتی با کمک کنترل کننده های الکتریکی و مکانیکی کنترل کرد.)
رادیاتور چدنی
خط تولید چدنی هلدینگ صنایع برتر به دلیل راندمان حرارتی پایین و وزن زیاد برچیده و تقریباً منسوخ شده است. گرما را از طریق لوله کشی به داخل اتاق ها هدایت می کند و وارد رادیاتور واقع در اتاق می شود. این رادیاتور آلومینیومی گرما را به اتاق منتقل می کنند و در نتیجه دمای آب کاهش می یابد و آب از طریق لوله برگشت به موتورخانه رفته و به داخل دیگ هدایت می شود تا گرما را دوباره جذب کند و این چرخه بارها و بارها تکرار می شود.
رادیاتور فولادی
از رادیاتور فولادی برای تامین گرما استفاده می شود. همچنین از ورق های فولادی تولید می شوند و معمولا روکش خارجی آنها از پلی استر می باشد که از زنگ زدن رادیاتور جلوگیری می کند.
رادیاتور آلومینیومی
رادیاتور آلومینیومی معمولاً از آلیاژ قوی و به شکل پره ساخته می شوند. از مزایای آن می توان به مواد فلزی سبک، قابلیت زنگ زدگی در محیط مرطوب، عمر طولانی، راندمان انتقال حرارت بالا، قابلیت کاهش و افزایش تیغه به رادیاتور اشاره کرد.
آیا رادیاتور زیرزمین برای شما مناسب است؟
همه ما کم و بیش با مفهوم قرنیز آشنا هستیم، می دانیم که نوارهایی با عرض حدود 8 تا 15 سانتی متر هستند که از مواد مختلفی مانند سنگ، سرامیک، چوب، ام دی اف و ... ساخته می شوند. در محل اتصال دیوار و کف تا این ارتباط پنهان شود و زیبایی بیشتری به طراحی خانه ببخشد. علاوه بر این قسمت پایینی دیوار را از برخورد اشیا و اجسام محافظت می کنند. اما ایده استفاده از قرنیز به عنوان رادیاتور آلومینیومی برای گرم کردن خانه ممکن است در ابتدا کمی عجیب به نظر برسد. گرمایش زیرزمین می تواند جایگزینی برای سیستم های گرمایشی و رادیاتور هلدینگ صنایع برتر معمولی باشد. با این سیستم نیازی به نصب رادیاتور بزرگ در اتاق های خانه نیست.
رادیاتور زیرزمین چگونه کار می کنند؟
نوآوری های جدید در صنعت گرمایش اغلب با شک و تردید مواجه می شوند، بالاخره همه ما سال هاست که به رادیاتور معمولی عادت کرده ایم. جایگزینی سیستم‌های آشنا با یک سیستم کاملاً جدید تقریباً بی‌معنا به نظر می‌رسد، اما اکثریت قریب به اتفاق صاحبان خانه‌هایی که سیستم‌های گرمایش از کف نصب کرده‌اند از تصمیم خود بسیار راضی هستند. رادیاتور قرنیزی از نظر ظاهری تفاوت چندانی با قرنیزهای معمولی ندارند، اما اگر به داخل آنها یا سطح مقطع آنها نگاه کنید، متوجه تفاوت آن خواهید شد. در داخل این قرنیزها معمولاً دو لوله یکی برای رفتن و دیگری برای برگشت آب تعبیه می شود. گرمایش تخته ای شبیه گرمایش رادیاتور معمولی است، به این صورت که آب گرم در لوله ها جاری شده و به تدریج فضا را گرم می کند.
آیا رادیاتور زیرزمین برای شما مناسب است؟
باورش سخت است که تخته قرنیز، چیزی که همه ما با آن آشنا هستیم، می تواند راهی کارآمد برای گرم کردن خانه شما باشد، اما بهترین ایده ها اغلب ساده ترین هستند. مزایای استفاده از گرمایش از کف بسیار بیشتر از مزایای منفی آن است. به سادگی با کنار گذاشتن رادیاتور هلدینگ صنایع برتر به نفع این سیستم گرمایش مدرن تر، می توانید فضا را آزاد کنید، قبض انرژی خود را کاهش دهید و حتی هوای تمیزتر و تمیزتری برای خانواده خود داشته باشید.
در سیستم گرمایش مرکزی که به آن گرمایش می گویند. در مکانی به نام موتورخانه وسایلی مانند دیگ، مشعل، پمپ و ... نصب می شود و حرارت به سیال میانی که می تواند آب باشد منتقل می شود سپس پمپ موتورخانه آب گرم را از طریق لوله کشی به داخل هدایت می کند. اتاق ها و وارد اتاق ها می شود. رادیاتور واقع در اتاق این شوفاژ گرما را به اتاق منتقل می کنند و در نتیجه دمای آب کاهش می یابد و آب از طریق لوله برگشت به موتورخانه می رود و به داخل دیگ هدایت می شود تا گرما را دوباره جذب کند و این چرخه بارها و بارها تکرار می شود.
چگونه شیر پایینی رادیاتور گرمایش را تنظیم کنیم؟
سه نوع شیر در رادیاتور گرمایشی وجود دارد و تنظیم شیر پایینی شوفاژ گرمایشی برای آزاد کردن آب گرم یا تخلیه رادیاتور هلدینگ صنایع برتر در فصل تابستان که هوا گرم است استفاده می شود. این شیرها به شیرهای زانویی رادیاتور نیز معروف هستند. و زمانی استفاده می شود که بخواهید دمای رادیاتور پنلی را تغییر دهید یا مدتی آن را متوقف کنید. هنگامی که شیر را می بندید، آب ورودی به بقیه رادیاتور سریعتر افزایش می یابد و گرمای بیشتری را حفظ می کند. بنابراین در محیط هایی که به حرارت کمتری نیاز است می توانید با این روش آن را کنترل کنید.
در تابستان شیر رادیاتور را ببندید
در برخی موارد ممکن است رادیاتور محل کار یا منزل شما حتی در تابستان گرم باشد. در این صورت یکی از رایج ترین راه های حل این مشکل بستن شیر پکیج رادیاتور هلدینگ صنایع برتر در فصل تابستان است. البته در صورت انجام تنظیمات صحیح نیازی به بستن شیر نیست.
عملکرد دریچه های پایینی رادیاتور
سوپاپ پایین رادیاتور پنلی برای تنظیم مقدار آب برگشتی به پکیج یا موتورخانه است که دست زدن و شناختن آن توسط شخصی امکان پذیر نیست، به همین دلیل برخی فکر می کنند این شیر کارکرد خاصی ندارد و آن را می بندند. . اگر این شیر برگشت رادیاتور برای راحتی بالانس رادیاتورها نصب شده باشد.
نحوه عملکرد دمای گرمایش
اصولاً در سیستم گرمایش مرکزی که از آب گرم استفاده می شود دمای آب خروجی از دیگ 180 درجه فارنهایت و دمای آب ورودی به دیگ که گرمای لازم را به اتاق منتقل کرده است 160 در نظر گرفته می شود. درجه فارنهایت؛ به عبارت دیگر اختلاف دمای آبگرم خروجی از دیگ و آب برگشتی از ساختمان برابر با 20 درجه فارنهایت است.
نحوه گرم شدن اتاق توسط رادیاتور هلدینگ صنایع برتر حرکت آزاد یا طبیعی است. هوای بالای رادیاتور پنلی معمولاً در اثر گرما سبک شده و به سمت بالا حرکت می کند و هوای سرد طرف مقابل جای آن را می گیرد و به همین ترتیب گردش طبیعی در جریان هوای اتاق ایجاد می شود و دمای تمام قسمت های اتاق بالا می رود و اتاق گرم می شود.
کاربرد رادیاتور
رادیاتور گرمایشی فاقد موتور و وسیله الکتریکی است، بنابراین دمای اتاق را نمی توان با شوفاژ گرمایش کنترل کرد. رطوبت نسبی اتاق را نمی توان کنترل کرد. اصولاً وقتی هوای اتاق گرم می شود، درصد رطوبت نسبی کاهش می یابد. به عبارت دیگر، رادیاتور گرمایش هلدینگ صنایع برتر رطوبت نسبی اتاق را کاهش می دهد. و با افزودن بخار به هوای اتاق، میزان رطوبت مورد نیاز انسان تامین شود.
به طور کلی در فصل زمستان می توان از رادیاتور گرمایشی در فضاهایی استفاده کرد که کنترل دما و رطوبت نسبی اهمیت چندانی ندارد. (البته دمای اتاق در سیستم رادیاتور آلومینیومی را می توان به راحتی با کمک کنترل کننده های الکتریکی و مکانیکی کنترل کرد.)
رادیاتور چدنی
خط تولید چدنی هلدینگ صنایع برتر به دلیل راندمان حرارتی پایین و وزن زیاد برچیده و تقریباً منسوخ شده است. گرما را از طریق لوله کشی به داخل اتاق ها هدایت می کند و وارد رادیاتور واقع در اتاق می شود. این رادیاتور آلومینیومی گرما را به اتاق منتقل می کنند و در نتیجه دمای آب کاهش می یابد و آب از طریق لوله برگشت به موتورخانه رفته و به داخل دیگ هدایت می شود تا گرما را دوباره جذب کند و این چرخه بارها و بارها تکرار می شود.
رادیاتور فولادی
از رادیاتور فولادی برای تامین گرما استفاده می شود. همچنین از ورق های فولادی تولید می شوند و معمولا روکش خارجی آنها از پلی استر می باشد که از زنگ زدن رادیاتور جلوگیری می کند.
رادیاتور آلومینیومی
رادیاتور آلومینیومی معمولاً از آلیاژ قوی و به شکل پره ساخته می شوند. از مزایای آن می توان به مواد فلزی سبک، قابلیت زنگ زدگی در محیط مرطوب، عمر طولانی، راندمان انتقال حرارت بالا، قابلیت کاهش و افزایش تیغه به رادیاتور اشاره کرد.
آیا رادیاتور زیرزمین برای شما مناسب است؟
همه ما کم و بیش با مفهوم قرنیز آشنا هستیم، می دانیم که نوارهایی با عرض حدود 8 تا 15 سانتی متر هستند که از مواد مختلفی مانند سنگ، سرامیک، چوب، ام دی اف و ... ساخته می شوند. در محل اتصال دیوار و کف تا این ارتباط پنهان شود و زیبایی بیشتری به طراحی خانه ببخشد. علاوه بر این قسمت پایینی دیوار را از برخورد اشیا و اجسام محافظت می کنند. اما ایده استفاده از قرنیز به عنوان رادیاتور آلومینیومی برای گرم کردن خانه ممکن است در ابتدا کمی عجیب به نظر برسد. گرمایش زیرزمین می تواند جایگزینی برای سیستم های گرمایشی و رادیاتور هلدینگ صنایع برتر معمولی باشد. با این سیستم نیازی به نصب رادیاتور بزرگ در اتاق های خانه نیست.
رادیاتور زیرزمین چگونه کار می کنند؟
نوآوری های جدید در صنعت گرمایش اغلب با شک و تردید مواجه می شوند، بالاخره همه ما سال هاست که به رادیاتور معمولی عادت کرده ایم. جایگزینی سیستم‌های آشنا با یک سیستم کاملاً جدید تقریباً بی‌معنا به نظر می‌رسد، اما اکثریت قریب به اتفاق صاحبان خانه‌هایی که سیستم‌های گرمایش از کف نصب کرده‌اند از تصمیم خود بسیار راضی هستند. رادیاتور قرنیزی از نظر ظاهری تفاوت چندانی با قرنیزهای معمولی ندارند، اما اگر به داخل آنها یا سطح مقطع آنها نگاه کنید، متوجه تفاوت آن خواهید شد. در داخل این قرنیزها معمولاً دو لوله یکی برای رفتن و دیگری برای برگشت آب تعبیه می شود. گرمایش تخته ای شبیه گرمایش رادیاتور معمولی است، به این صورت که آب گرم در لوله ها جاری شده و به تدریج فضا را گرم می کند.
آیا رادیاتور زیرزمین برای شما مناسب است؟
باورش سخت است که تخته قرنیز، چیزی که همه ما با آن آشنا هستیم، می تواند راهی کارآمد برای گرم کردن خانه شما باشد، اما بهترین ایده ها اغلب ساده ترین هستند. مزایای استفاده از گرمایش از کف بسیار بیشتر از مزایای منفی آن است. به سادگی با کنار گذاشتن رادیاتور هلدینگ صنایع برتر به نفع این سیستم گرمایش مدرن تر، می توانید فضا را آزاد کنید، قبض انرژی خود را کاهش دهید و حتی هوای تمیزتر و تمیزتری برای خانواده خود داشته باشید.
اسید سولفوریک
اسید سولفوریک
اسید سولفوریک مایعی بی رنگ و محلول در آب است. در نتیجه با توجه به کاربرد مورد نظر می توان این ماده را با آب رقیق کرد و در غلظت های مختلف تهیه کرد. اسید سولفوریک از جمله مواد خطرناک است. این ماده به شکل غلیظ خود بسیار خورنده است و می تواند باعث آسیب بافتی شود. و خوردگی فلزات تماس این ماده با پوست باعث سوختگی خفیف تا شدید (بسته به غلظت مصرفی) می شود. کسانی که این ماده را خورده اند قبل از بروز علائم خوردگی طعم شیرینی را در زبان خود احساس کرده اند. حل شدن این ماده در آب گرم باعث خوردگی فلزات و کاغذ می شود. در صورت تماس با اکثر مواد معدنی باعث خوردگی می شود. اما بعید است که باعث آتش سوزی شود. این ماده در تولید کود و سایر محصولات شیمیایی، در پالایش نفت، در تولید فولاد و آهن و در بسیاری از فرآیندهای شیمیایی دیگر استفاده می شود. اسید سولفوریک دارای دو درجه صنعتی و آزمایشگاهی می باشد. اسید سولفوریک آزمایشگاهی بسیار شفاف تر است. اسید سولفوریک صنعتی است.
اسید سولفوریک در پالایش نفت
در صنعت پالایش نفت معمولا از اسید به عنوان کاتالیزور استفاده می شود. اسید سولفوریک یکی از این کاتالیزورهای مهم است. این ماده در واحد SAAU یا واحد آلکیلازون اسید سولفوریک استفاده می شود
اسید سولفوریک در صنعت کشاورزی
حدود 60 درصد از کل تولید این ماده در تولید کودهای شیمیایی استفاده می شود.
در کشاورزی از این ماده برای خنثی سازی یون های بی کربنات و همچنین تنظیم PH خاک استفاده می شود.
قیمت مناسب و کارایی عالی از عوامل محبوبیت این ماده در بین کشاورزان است.
اسید سولفوریک به عنوان ماده اولیه در تولید کود سولفات آمونیوم استفاده می شود. در این فرآیند از آمونیاک و اسید سولفوریک استفاده می شود.
اسید سولفوریک در تولید کود سوپر فسفات معمولی به عنوان ماده اولیه برای افزودن آن به سنگ فسفات استفاده می شود.
اسید سولفوریک به طور مستقیم در مخلوط کود مایع در صنعت کود شیمیایی استفاده می شود.
اسید سولفوریک در باتری ها
جزء اصلی در انواع مختلف باتری است. اسید باتری حاوی 35 درصد H2SO4 است. از انواع این باتری ها می توان به باتری های پرقدرت مانند باتری در تجهیزات تصویربرداری بیمارستانی، باتری خودرو، باتری تجهیزات کشاورزی و ... اشاره کرد.
تصفیه آب
در تصفیه آب و فاضلاب، در کنترل pH از بازسازی رزین تبادل یونی برای رسوب یون ها و در نهایت تولید آب بدون یون استفاده می شود.
برای افزایش PH آب تا 6 و رسوب نمک های آب استفاده می شود. پالایشگاه ها، پتروشیمی ها و نیروگاه ها بزرگترین مصرف کنندگان آب غیر معدنی هستند. بنابراین مصرف اسید سولفوریک آنها نیز قابل توجه است.
بسته بندی و نگهداری اسید سولفوریک
به دلیل خاصیت خورندگی باید مخزنی برای آن تهیه کرد که خورنده نباشد و در برابر مواد شیمیایی مقاومت کافی داشته باشد. ظروف و مخازن حاوی اسید سولفوریک باید به خوبی مهر و موم شده و از بسته بودن درب آنها اطمینان حاصل شود. به طور منظم برای هر گونه نشتی و سرریز بررسی کنید. اگر اسید ریخته شد، آن را با آهک خنثی کنید و سپس محل آلوده را با آب فراوان بشویید. از ریختن آب روی اسید سولفوریک خودداری کنید زیرا این عمل باعث گرما و پاشیدن اسید در اطراف می شود. از یک تکه پارچه یا خاک اره برای جذب مواد ریخته شده استفاده نکنید. اگر نشت را نمی توان به طور ایمن مهار کرد یا اگر امکان انتقال ایمن مواد به ظروف امن وجود نداشت، آتش نشانی را مطلع کنید. اسید سولفوریک (حتی در مقادیر کم) باید دور از سایر مواد شیمیایی به ویژه مواد آلی، نیترات ها، کلرات ها، کاربیدها، پراکسیدها، پودرهای فلزات، مواد شیمیایی اکسید کننده و مواد قابل اشتعال نگهداری شود و از کشیدن سیگار در نزدیکی محل نگهداری خودداری شود. باید از آن اجتناب کرد.
روش تولید اسید سولفوریک
اسید سولفوریک مانند سایر ترکیبات شیمیایی به طور طبیعی در طبیعت وجود دارد. به طور طبیعی در گازهایی که از آتشفشان ها خارج می شوند وجود دارد. همچنین اسید سولفوریک بخش بزرگی از باران اسیدی را تشکیل می دهد. اما این ماده شیمیایی پرکاربرد را می توان به روش های مختلف در آزمایشگاه تولید کرد و در دسترس همگان قرار داد.
روش اول: اسید سولفوریک از ترکیب گاز دی اکسید گوگرد SO2 و پراکسید هیدروژن H2O2 تولید می شود. SO2 توانایی حل شدن در چاه آب اکسیژنه را دارد. پس از واکنش، می توان را استخراج کرد. تولید اسید سولفوریک باید در محیط آزمایشگاهی استاندارد و مجهز انجام شود.
روش دوم: اسید سولفوریک نیز به روش مجاورتی تولید می شود. این واکنش بسیار گرمازا است. برای انجام این فرآیند ابتدا باید گوگرد و اکسیژن را در مجاورت یکدیگر قرار دهیم تا دی اکسید گوگرد تولید شود. سپس دی اکسید گوگرد با اکسیژن و حضور کاتالیزور واکنش داده و SO3 تولید می کند. (این واکنش به دلیل نامنظمی بودن این واکنش برگشت پذیر است) سپس در دمای بسیار بالا تری اکسید گوگرد SO3 با آب واکنش داده و اسید سولفوریک به دست می آید.
عوارض و خطرات اسید سولفوریک
اسید سولفوریک با غلظت های بالا توانایی آسیب رساندن به قسمت های مختلف بدن را دارد. بنابراین اگر می خواهید از در آزمایشگاه خود استفاده کنید، باید این کار را در محیطی مجهز انجام دهید و از لباس، دستکش، ماسک و عینک مخصوص استفاده کنید. اسید سولفوریک غلیظ در صورت تماس با پوست می تواند باعث سوختگی شدید و تورم پوست شود. همچنین هنگام استفاده از اسید سولفوریک، بخارهایی از آن متصاعد می شود که می تواند به بینایی فرد آسیب جدی وارد کند و حتی سلامت فرد را تهدید کند.
واکنش اسید سولفوریک با فلزات و ترکیبات معدنی
این اسید می تواند آب را از ترکیبات معدنی حاوی مولکول های آب جدا کند. به عنوان مثال، واکنش سولفات مس هیدراته می تواند منجر به سولفات مس بی آب به دلیل جدا شدن مولکول های آب شود.
در این واکنش پس از تماس سولفات مس با اسید سولفوریک، شاهد تغییر رنگ آن از آبی به سفید خواهید بود. تغییر رنگ این کریستال های سولفات به دلیل حذف مولکول های آب از ساختار آنها است که باعث تبدیل سولفات مس هیدراته به سولفات مس بی آب می شود.
علاوه بر این، اسید سولفوریک حتی در صورت رقیق شدن با بسیاری از فلزات واکنش نشان می دهد. به عنوان مثال، اگر آهن را در معرض قرار دهید، شاهد تولید هیدروژن و سولفات آهن خواهید بود.
این اسید به فلزات غیر فعال نیز حمله کرده و باعث تشکیل سولفات های فلزی می شود. آهن، آلومینیوم، منیزیم و منگنز از جمله فلزاتی هستند که با این اسید واکنش می دهند. همچنین مس، نیکل و روی به طور مشابه با این ترکیب اسیدی واکنش می دهند.
در غلظت های بالا به عنوان عامل اکسید کننده فلزات نیز شناخته می شود. البته سرب و تنگستن در برابر این اسید مقاومت نشان می دهند و به راحتی واکنش نشان نمی دهند.
اسید سولفوریک مایعی بی رنگ و محلول در آب است. در نتیجه با توجه به کاربرد مورد نظر می توان این ماده را با آب رقیق کرد و در غلظت های مختلف تهیه کرد. اسید سولفوریک از جمله مواد خطرناک است. این ماده به شکل غلیظ خود بسیار خورنده است و می تواند باعث آسیب بافتی شود. و خوردگی فلزات تماس این ماده با پوست باعث سوختگی خفیف تا شدید (بسته به غلظت مصرفی) می شود. کسانی که این ماده را خورده اند قبل از بروز علائم خوردگی طعم شیرینی را در زبان خود احساس کرده اند. حل شدن این ماده در آب گرم باعث خوردگی فلزات و کاغذ می شود. در صورت تماس با اکثر مواد معدنی باعث خوردگی می شود. اما بعید است که باعث آتش سوزی شود. این ماده در تولید کود و سایر محصولات شیمیایی، در پالایش نفت، در تولید فولاد و آهن و در بسیاری از فرآیندهای شیمیایی دیگر استفاده می شود. اسید سولفوریک دارای دو درجه صنعتی و آزمایشگاهی می باشد. اسید سولفوریک آزمایشگاهی بسیار شفاف تر است. اسید سولفوریک صنعتی است.
اسید سولفوریک در پالایش نفت
در صنعت پالایش نفت معمولا از اسید به عنوان کاتالیزور استفاده می شود. اسید سولفوریک یکی از این کاتالیزورهای مهم است. این ماده در واحد SAAU یا واحد آلکیلازون اسید سولفوریک استفاده می شود
اسید سولفوریک در صنعت کشاورزی
حدود 60 درصد از کل تولید این ماده در تولید کودهای شیمیایی استفاده می شود.
در کشاورزی از این ماده برای خنثی سازی یون های بی کربنات و همچنین تنظیم PH خاک استفاده می شود.
قیمت مناسب و کارایی عالی از عوامل محبوبیت این ماده در بین کشاورزان است.
اسید سولفوریک به عنوان ماده اولیه در تولید کود سولفات آمونیوم استفاده می شود. در این فرآیند از آمونیاک و اسید سولفوریک استفاده می شود.
اسید سولفوریک در تولید کود سوپر فسفات معمولی به عنوان ماده اولیه برای افزودن آن به سنگ فسفات استفاده می شود.
اسید سولفوریک به طور مستقیم در مخلوط کود مایع در صنعت کود شیمیایی استفاده می شود.
اسید سولفوریک در باتری ها
جزء اصلی در انواع مختلف باتری است. اسید باتری حاوی 35 درصد H2SO4 است. از انواع این باتری ها می توان به باتری های پرقدرت مانند باتری در تجهیزات تصویربرداری بیمارستانی، باتری خودرو، باتری تجهیزات کشاورزی و ... اشاره کرد.
تصفیه آب
در تصفیه آب و فاضلاب، در کنترل pH از بازسازی رزین تبادل یونی برای رسوب یون ها و در نهایت تولید آب بدون یون استفاده می شود.
برای افزایش PH آب تا 6 و رسوب نمک های آب استفاده می شود. پالایشگاه ها، پتروشیمی ها و نیروگاه ها بزرگترین مصرف کنندگان آب غیر معدنی هستند. بنابراین مصرف اسید سولفوریک آنها نیز قابل توجه است.
بسته بندی و نگهداری اسید سولفوریک
به دلیل خاصیت خورندگی باید مخزنی برای آن تهیه کرد که خورنده نباشد و در برابر مواد شیمیایی مقاومت کافی داشته باشد. ظروف و مخازن حاوی اسید سولفوریک باید به خوبی مهر و موم شده و از بسته بودن درب آنها اطمینان حاصل شود. به طور منظم برای هر گونه نشتی و سرریز بررسی کنید. اگر اسید ریخته شد، آن را با آهک خنثی کنید و سپس محل آلوده را با آب فراوان بشویید. از ریختن آب روی اسید سولفوریک خودداری کنید زیرا این عمل باعث گرما و پاشیدن اسید در اطراف می شود. از یک تکه پارچه یا خاک اره برای جذب مواد ریخته شده استفاده نکنید. اگر نشت را نمی توان به طور ایمن مهار کرد یا اگر امکان انتقال ایمن مواد به ظروف امن وجود نداشت، آتش نشانی را مطلع کنید. اسید سولفوریک (حتی در مقادیر کم) باید دور از سایر مواد شیمیایی به ویژه مواد آلی، نیترات ها، کلرات ها، کاربیدها، پراکسیدها، پودرهای فلزات، مواد شیمیایی اکسید کننده و مواد قابل اشتعال نگهداری شود و از کشیدن سیگار در نزدیکی محل نگهداری خودداری شود. باید از آن اجتناب کرد.
روش تولید اسید سولفوریک
اسید سولفوریک مانند سایر ترکیبات شیمیایی به طور طبیعی در طبیعت وجود دارد. به طور طبیعی در گازهایی که از آتشفشان ها خارج می شوند وجود دارد. همچنین اسید سولفوریک بخش بزرگی از باران اسیدی را تشکیل می دهد. اما این ماده شیمیایی پرکاربرد را می توان به روش های مختلف در آزمایشگاه تولید کرد و در دسترس همگان قرار داد.
روش اول: اسید سولفوریک از ترکیب گاز دی اکسید گوگرد SO2 و پراکسید هیدروژن H2O2 تولید می شود. SO2 توانایی حل شدن در چاه آب اکسیژنه را دارد. پس از واکنش، می توان را استخراج کرد. تولید اسید سولفوریک باید در محیط آزمایشگاهی استاندارد و مجهز انجام شود.
روش دوم: اسید سولفوریک نیز به روش مجاورتی تولید می شود. این واکنش بسیار گرمازا است. برای انجام این فرآیند ابتدا باید گوگرد و اکسیژن را در مجاورت یکدیگر قرار دهیم تا دی اکسید گوگرد تولید شود. سپس دی اکسید گوگرد با اکسیژن و حضور کاتالیزور واکنش داده و SO3 تولید می کند. (این واکنش به دلیل نامنظمی بودن این واکنش برگشت پذیر است) سپس در دمای بسیار بالا تری اکسید گوگرد SO3 با آب واکنش داده و اسید سولفوریک به دست می آید.
عوارض و خطرات اسید سولفوریک
اسید سولفوریک با غلظت های بالا توانایی آسیب رساندن به قسمت های مختلف بدن را دارد. بنابراین اگر می خواهید از در آزمایشگاه خود استفاده کنید، باید این کار را در محیطی مجهز انجام دهید و از لباس، دستکش، ماسک و عینک مخصوص استفاده کنید. اسید سولفوریک غلیظ در صورت تماس با پوست می تواند باعث سوختگی شدید و تورم پوست شود. همچنین هنگام استفاده از اسید سولفوریک، بخارهایی از آن متصاعد می شود که می تواند به بینایی فرد آسیب جدی وارد کند و حتی سلامت فرد را تهدید کند.
واکنش اسید سولفوریک با فلزات و ترکیبات معدنی
این اسید می تواند آب را از ترکیبات معدنی حاوی مولکول های آب جدا کند. به عنوان مثال، واکنش سولفات مس هیدراته می تواند منجر به سولفات مس بی آب به دلیل جدا شدن مولکول های آب شود.
در این واکنش پس از تماس سولفات مس با اسید سولفوریک، شاهد تغییر رنگ آن از آبی به سفید خواهید بود. تغییر رنگ این کریستال های سولفات به دلیل حذف مولکول های آب از ساختار آنها است که باعث تبدیل سولفات مس هیدراته به سولفات مس بی آب می شود.
علاوه بر این، اسید سولفوریک حتی در صورت رقیق شدن با بسیاری از فلزات واکنش نشان می دهد. به عنوان مثال، اگر آهن را در معرض قرار دهید، شاهد تولید هیدروژن و سولفات آهن خواهید بود.
این اسید به فلزات غیر فعال نیز حمله کرده و باعث تشکیل سولفات های فلزی می شود. آهن، آلومینیوم، منیزیم و منگنز از جمله فلزاتی هستند که با این اسید واکنش می دهند. همچنین مس، نیکل و روی به طور مشابه با این ترکیب اسیدی واکنش می دهند.
در غلظت های بالا به عنوان عامل اکسید کننده فلزات نیز شناخته می شود. البته سرب و تنگستن در برابر این اسید مقاومت نشان می دهند و به راحتی واکنش نشان نمی دهند.
